English version

część 1 statystyka i subklad anglosaski ogólny

część 2 subklady anglosaskie pozostałe

część 3 subklad anglosaski ASP (polski)

Description of Y-DNA project about Normans in Continental Europe, part I
Projekt Y-DNA
"Normanowie Europy Kontynentalnej" (Normans-CE)
część 1: podstawowa statystyka projektu i geografia subkladu anglosaskiego ogólnego

Projekt genetyczny Y-DNA "Normanowie Europy Kontynentalnej" (Normans-CE) prowadzony na stronach FTDNA, według stanu na dzień 10.10.2010 liczył 761 osób, z których 605 osób znało i podało miejsce pochodzenia swojego znanego najstarszego w prostej linii męskiego przodka. Geograficzne lokalizacje tych miejsc dla 605 przodków podano w sposób ogólny na mapie 1. W zamyśle projekt ma grupować osoby posiadające haplogrupę I1, których najstarsi znani męscy przodkowie w prostej linii wywodzą się geograficznie z Europy Kontynentalnej (czyli z wykluczeniem Wysp Brytyjskich, Islandii i Skandynawii - czyli zasadniczo Norwegii i Szwecji). Na mapie 1.1 widać wyraźnie, że lokalizacje nie odnoszą się wyłącznie do zakładanego obszaru, gdyż oprócz (z założenia) "wykluczonych" z projektu północnych rejonów Europy sporo jest lokalizacji z USA (mapa 1.3) oraz nawet z innych kontynentów. Wytłumaczyć to można po pierwsze otwartym charakterem projektu (osoby "genetycznie stestowane" i znające swoją haplogrupę I1 same decydują o przystąpieniu do danego projektu FTDNA takiego jak Normans-CE), a po drugie trudno uczestnikom (nie znającym europejskiego geograficznego pochodzenia swojego nastarszego męskiego przodka) odmówić prawa przystąpienia do projektu. Niemniej jednak główna uwaga prowadzących projekt ukierunkowana jest na Europę Kontynentalną (mapa 1.2). Statystycznie rzecz biorąc, według stanu na 10.10.2010, spośród 605 podanych lokalizacji z formalnie "wykluczonych" pozaeuropejskich rejonów geograficznych aż 37 z nich przypadało na USA, 4 - na Rosję azjatycką, 3 - na Puerto Rico, 2 - na portugalskie Azory i po 1 na Turcję, Liban, Meksyk, Gwatemalę, Kolumbię, Brazylię, Afrykę Południową, Wietnam oraz Australię (czyli razem 55 "wykluczonych" pozeuropejskich lokalizacji, tj. 9,1% z 605). Europejskie "wykluczone" lokalizacje przedstawiały się następująco: 16 (Wyspy Brytyjskie z Irlandią) oraz 15 (Norwegia i Szwecja), czyli razem 31 (tj. 5,1% z 605). W sumie łącząc "wykluczone" lokalizacje otrzymuje się liczbę 86 czyli 14,2% z 605. Tak więc geograficznych lokalizacji spełniających założone warunki projektu "Normanowie Europy Kontynentalnej" (Normans-CE) było 519, czyli 85,8% z 605. Jest to spora liczba, na podstawie której można próbować wyciągać ogólne wnioski dotyczące potomków Normanów z Europy Kontynentalnej. Profil genetyczny Y-DNA jednego z Oziembłowskich (zestaw 169071) należy właśnie do haplogrupy I1. Więcej na temat haplogrupy I1 na tle innych haplogrup (również w kontekscie historycznym) znajduje się na wspomnianej powyżej podstronie.

Podstrona projektu FTDNA
"Normanowie Europy Kontynentalnej" (NORMANS-CE)
z wynikami Y-DNA
(początek kilkuset osobowej listy)

Tab.1 Liczba członków projektu "Normanowie Europy Kontynantalnej" (Normans-CE) w podziale na wyodrębnione klady: ogólnie oraz w zależności od lokalizacji geograficznej ich najstarszych męskich przodków w linii prostej Nazwa subkladu Całkowita liczba członków projektu Liczba członków projektu, którzy podali geograficzną lokalizację swojego najstarszego męskiego przodka Liczba członków projektu, dla których geograficzną lokalizacją ich najstarszego męskiego przodka była Europa Kontynentalna   os. [%] os. [%] os. [%] I 1 0,1 1 0,2 1 0,2 I1-1313 26 3,4 19 3,1 17 3,3 I1-AS1 44 5,8 34 5,6 30 5,8 I1-AS1H 1 0,1 1 0,2 1 0,2 I1-AS2 7 0,9 7 1,2 7 1,3 I1-AS3 16 2,1 12 2,0 9 1,7 I1-AS4 16 2,1 14 2,3 12 2,3 I1-AS5 11 1,4 10 1,7 9 1,7 I1-AS6 33 4,3 26 4,3 22 4,2 I1-AS7E 3 0,4 2 0,3 1 0,2 I1-AS8 4 0,5 3 0,5 3 0,6 I1-AS9 32 4,2 25 4,1 21 4,0 I1-AS10 32 4,2 26 4,3 21 4,0 I1-AS13 10 1,3 7 1,2 6 1,2 I1-ASP 32 4,2 27 4,5 25 4,8 I1-ASgen 169 22,2 134 22,1 113 21,8 I1-Bothia 39 5,1 37 6,1 36 6,9 I1-EE 6 0,8 4 0,7 4 0,8 I1-ML 11 1,4 8 1,3 6 1,2 I1-N 52 6,8 40 6,6 32 6,2 I1-ND 25 3,3 19 3,1 15 2,9 I1-NuN 12 1,6 9 1,5 8 1,5 I1-T2 41 5,4 29 4,8 27 5,2 I1-T13 40 5,3 29 4,8 28 5,4 I1-uN 38 5,0 29 4,8 23 4,4 I1-uN-13-15 9 1,2 7 1,2 5 1,0 I1b 3 0,4 3 0,5 3 0,6 I1b1 1 0,1 1 0,2 1 0,2 I1d 25 3,3 23 3,8 21 4,0 I1d1 22 2,9 19 3,1 12 2,3 RAZEM 761 100 605 100 519 100

Diagram kołowy ukazujący
procentowo liczebność
dwunastu najliczniejszych subkladów
pod względem liczby członków projektu, dla których geograficzną
lokalizacją najstarszego męskiego przodka w prostej linii męskiej była
Europa Kontynantalna (n=519)

Na mapie 2 przestawiono europejskie lokalizacje pochodzenia najstarszych znanych męskich przodków dla subkladu anglo-saskiego ogólnego (I1-AS gen), który jest w chwili obecnej najliczniejszy w projekcie Normans-CE (liczbność tego subkladu to ok. 22% wszystkich osób w projekcie). Lokalizacje geograficzne pochodzenia najstarszych przodków z innych subkladów - na osobnych podstronach.