Nasze
"Małe Ojczyzny"
(miejscowości i regiony)
Rozmieszczenie nazwiska w Polsce w 2002 roku
Genetic genealogy Y-DNA of Oziembłowski (Oziębłowski) Families
autor: Maciej Oziembłowski
Haplotypy
dwóch Oziembłowskich (zestaw 169071 i 191847),
będąc w praktyce identyczne (dla Y67), zaliczone zostały do subkladu
I1-M253P (I1-ASP). W dalszej części w tabelach i na rysunkach występują
one jako haplotyp z nazwą "Oziembłowski" (I1-ASP). Więcej
o samym subkladzie można znaleźć na mojej innej
podstronie, gdzie jest on omówiony w ramach projektu FT-DNA "Normanowie
Europy Kontynentalnej" (Normans-CE).
Celem niniejszej pracy była próba określenia przynależności wybranych
haplotypów STR Y-DNA do subkladu I1-M253P (I1-ASP) z wykorzystaniem
założeń teorii "wzgórz w haploprzestrzeni", której autorem
jest Peter Gwozdz (część
1 jego pracy, część
2). Na temat subkladu (czy też typu) I1-M253P w kontekście tejże
metody jest również mowa na
stronie Peter'a w części dotyczącej haplogrupy I, gdzie dokładniej
omówione są dwa istotnie różnicujące się "typy": M253P oraz
M223CE wchodzący w skład haplogrupy I2b1.
1) 22 haplotypy STR Y-DNA (67 markerowe) zostały pozyskane z projektu FT-DNA Normans-CE, 2 haplotypy z bazy Ysearch (haplotypy nr 23 i 24), zaś jeden haplotyp (25) z projektu FT-DNA haplogrupy I1 (wszystkie według stanu na 26.04.2011). Wartości markerów STR Y-DNA dla tych 25 haplotypów (osób) znajdują się w Tab. 1 (trzy części: 1a, 1b, 1c).
Oprócz powyższych 25 haplotypów wykorzystano 20 innych, nie należących wprawdzie do subkladu (typu) I1-M253P [I1-ASP], ale będących pewną próbą odniesienia. Haplotypy te zostały wybrane w lipcu 2010 przez Peter'a Gwozdz'a do zaktualizowanych obliczeń dotyczących I1-ASP. Plik z tymi haplotypami znajduje się wraz z innymi na stronie Peter'a "Common Polish Clades Update" (według stanu na 26.04.2011). Te dodatkowe haplotypy pozyskane były przez Peter'a w lipcu 2010 głównie z projektu FT-DNA "Polish" i dotyczą osób, których przodkowie pochodzili z terenów dawnej Rzeczypospolitej lub państw ościennych. Wartości markerów STR Y-DNA dla tych dodatkowych 20 haplotypów (osób) znajdują się w Tab. 2 (trzy części: 2a, 2b, 2c).
2) W drugim etapie określono dystans genetyczny wszystkich 45 haplotypów względem 54 markerowego haplotypu modalnego zaproponowanego przez Peter'a Gwozdz'a dla subkladu (typu) I1-M253P [I1-ASP]. Wykorzystano do tego program online, gdzie uzyskano macierz wskazującą dystans genetyczny pomiędzy wszystkimi 45 haplotypami a haplotypem modalnym (54 markery). Prawdopodobieństwo ustalono na poziomie 95%, zaś szybkość mutacji na poziomie 0,004-0,0075 (według standardu FT-DNA).
3) Uzyskane wartości dystansu genetycznego (pierwsza linia dla Modal_54) pozwoliły określić, które haplotypy są najbardziej podobne do wzorcowego haplotypu modalnego. Okazało się, że 18 haplotypów (z analizowanych 45) różni się od haplotypu modalnego nie więcej niż o 5 markerów (Rys. poniżej). W lipcu 2010 roku podczas analizy Peter'a, kiedy zaliczył on 9 haplotypów do I1-ASP, różnice od modalnego haplotypu wynosiły nie więcej niż 3 markery.
Dla pozostałych 27 haplotypów różnice te (w porównaniu do 54 markerowego haplotypu modalnego) znajdowały się w przedziale od 8 do 16 markerów (na rysunku zaznaczono tylko przedział 8-12). Nie było żadnego haplotypu, który różnił by się od modalnego o 6 lub 7 markerów, co jest w zgodzie z "teorią wzgórz". Ten rejon "braku różnic" o 6 i 7 markerów (pomiędzy jakimkolwiek analizowanym haplotypem a haplotypem modalnym) to tzw. "przełęcz" [w lipcu 2010 roku podczas analizy Peter'a "przełęcz" ta była szersza].
4) Dla 18 genotypów przypisanych do subkladu (typu) I1-ASP wykreślono ponownie macierz dystansu genetycznego z wykorzystaniem wcześniej wspomnianego programu online, pomijając dla przejrzystości pozostałe 27 haplotypy nie należące do I1-ASP, co przedstawiono poniżej.
Dla celów poglądowych wyznaczono też tabelę TMRCA dla tych 18 osób (haplotypów) przy założeniu, że 1 pokolenie = 30 lat, co przedstawiono poniżej.
5) Dla 45 analizowanych haplotypów wykreślono drzwa filogenetyczne według metodologii przedstawionej na mojej innej podstronie i jednocześnie dla lepszej wizualizacji oddzielono graficznie subklad I1-ASP (wyznaczony metodą "teorii wzgórz") od pozostałych haplotypów co przedstawiono poniżej.
Rys.
1
Podobieństwo 45 haplotypów ustalone na podstawie analizy filogenetycznej
(drzewo filogenetyczne - Tree/Branch Style > radiation)
Rys.
2
Podobieństwo 45 haplotypów ustalone na podstawie analizy filogenetycznej
(drzewo filogenetyczne - Tree/Branch Style > circle)
6) Dla lepszej przejrzystości, podobne drzewa filogenetyczne wykreślono osobno dla 18 haplotypów należących do subkladu I1-ASP, co przedstawiono poniżej.
Rys.
3
Podobieństwo 18 haplotypów ustalone na podstawie analizy filogenetycznej
(drzewo filogenetyczne - Tree/Branch Style > radiation)
Rys.
4
Podobieństwo 18 haplotypów ustalone na podstawie analizy filogenetycznej
(drzewo filogenetyczne - Tree/Branch Style > circle)
